Let me play among the stars..

26 Φεβρουαρίου, 2008

Home, not-at-all-sweet ex-home

Filed under: Uncategorized — giatrina @ 11:40 μμ

   Επέρασα ψες που το παλιό μου το σπίτι. Δυστυχώς έφυε το ενοικιαστήριο που τν είσοδο της πολυκατοικίας. Δυστυχώς γιατί εν τους αξίζει να το χουν νοικιασμένο κ να κερδίζουν τίποτε. Ή μάλλον, εν αξίζει σε κανέναν να έχει ΕΤΣΙ διαμέρισμα με ΕΤΣΙ ιδιοκτήτες. ΚΑι εξηγώ:

ΕΤΣΙ διαμέρισμα:

  • Εν παλιό. 30-40 χρονών, από στιγμή σε στιγμή μπορεί να πέσει. 
  • Παρκέ στα δωμάτια κ σαλόνι κ παλιό/γέριμο μάρμαρο σε κουζινα κ μπάνιο. Μια τρύπα στο πάτωμα της κουζίνας εν το bonus.
  • Βρύση, νιπτήρας, μπάνιο, στάζουν. Πρέπει να αλλάξουν, αλλά όοοοοοι, εν να δώσουν λεφτά οι ιδιοκτήτες για τούτο? Άφηστην πελλή να πληρώνει κάθε τρεις κ λίγο υδραυλικό για προσωρινή λύση.
  • Στο διπλανό διαμέρισμα μια υστερική που φωνάζει όλη μέρα κ όλη νύχτα. Μια στο γιο της, μια στην κόρη της, μια στον σκύλο της, γενικά φωνάζει. Αλλά άμα κάμεις το παραμικρό εσύ, katishi σου.
  • Το ασανσέρ 7 στις 10 φορές εν δουλεύκει. Consider yourself lucky αν το πετύχεις σε λειτουργία. Αλλιώς έχει γυμναστική. 
  • Ναι μεν εν καλή η περιοχή του, αλλά ακούεις συνέχεια να περνούν αυτοκίνητα, λεωφορεία, μοτορούες, που όι απλά περνούν κ φέφκουν, αλλά κορνάρουν, βρίζουν, φρενάρουν απότομα με αποτέλεσμα να έχεις θόρυβο 24 ώρες την ημέρα. Αν σκεφτείς κιόλας ότι στο ισόγειο έχει cafe/bar που το βράδυ βάλλει απίστευτα δυνατή μουσική (κ μάλιστα όι του γούστου μου), απο άποψη μη ησυχίας είναι πλήρες.
  • Άσε που πληρώνεις φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

ΕΤΣΙ ιδιοκτήτες:

  • Έχει οποιοδήποτε πρόβλημα το σπίτι? Δεν μ’ ενδιαφέρει, να το φτιάξεις, είναι δική σου ευθύνη! Ενίοτε δέχομαι να φτιάξω τζιείνο που εχάλασε, απλά ποττέ εν το κάμμω. Ξέχασα…Δεν μπορώ..Θα λείπω..Θα πάω στο χωριό.. κ λοιπές δικαιολογίες.
  • Εν έβαλες το ενοίκιο την πρώτη του μήνα?? Έσφαξα σε! Εν πα να σαι άρρωστος του θανατά, το νοίκι εν νοίκι, αλλιώς είσαι κλέφτης. Προσπαθείς να με εξαπατήσεις. Άσχετο ότι βάλλεις τα σε άλλο λογαριασμό για να γλυτώνω το φόρο. 
  • Εν με νοιάζει αν εσυμφώνησες με τον ιδιοκτήτη να μείνεις ακόμα 2 μήνες κ έβαλες του κ το νοίκι που πριν για να μν σε φκάλει έξω. Ήρτα εγώ η κόρη του κ απαιτώ αν δεν θα ανανεώσεις το συμβόλαιο σου, να σηκωθείς να φύεις μόλις λήξει το συμβόλαιο. Γιατί αν μείνεις ακόμα 2 μήνες κ μετά φύεις, εν θα μπορώ να το νοικιάσω σε άλλο κ εν με συμφέρει να το έχω ξενοίκιαστο. Εν να χάσω λεφτά!! Είμαι άπληστη, είμαι φιλάργυρη, είμαι και κουτοπονηρή, beat that αν μπορείς. 
  • Άσε που μπορεί να φύεις κιόλας χωρίς να μας πεις τίποτε! Κ να μας κλέψεις !! Άσχετο ότι κρατούμε σου νοίκια 2 μηνών. Πάλε εσύ εν να μας κλέψεις. Εν να φύεις χωρίς να πληρώσεις κοινόχρηστα κ λογαριασμούς. Το γεγονός ότι κρατούμε 2 νοίκια εν αμελητέο. Εν να μας κλέψεις!
  • Αλλά εγώ, η κόρη του ιδιοκτήτη, φοούμαι να έρκουμαι μόνη μου κ φέρνω μαζί μου τη μάμα μου κ τον άντρα μου κ ενίοτε τον daddy μου για backup για να μπορώ να παίζω την πελλή άνετα. Είμαι μια σκύλλα κ μου αρέσει να το δείχνω, χωρίς φόβο κ χωρίς πάθος. Τι κ αν εσύ είσαι 19 χρονών, μόνη σου, χωρίς γονιούς χωρίς κανένα ισοδύναμο με μένα να με αντικρούσει ? Αν φύεις κ κλέψεις μας ??
  •  Αα να μην ξεχάσω, η μάμα μου εσκόνταψε κ καταλάθος έπεσε το χέρι της πάνω σου. Γιατί να σε χτυπήσει?? Επειδή εν λλίο γριά, λλίο φτανή, λλλίο καθυστερημένη, λλίο νομίζει ότι μπορεί να κάμει ότι θέλει, ακόμα κ να σηκώσει χέρι πάνω σου άνευ λόγου κ αιτίας?? Το ίδιο παραμύθι θα φροντίσω να πω στον σύζυγο μου κ στην αδερφή μου ούτως ώστε να εν αληθοφανές κ να μεν έχεις απάιτηση. Εσκόνταψε κ καταλάθος έπεσε το χέρι της. (Ντάαααααξει. Κ γω είμαι πιγκουίνος.)
  • Κ μετά που ούλλο τούτο το θέατρο του παραλόγου, μετά που ξόφλησα κ ότι λογαριασμούς είχα, κ εζήτησα πίσω τα λεφτά μου (u know, τα 2 νοίκια), (μακάρι να εμπορούσα να βρίσω, ταιρκάζει τους πολλά τωρά, έλα όμως που εν γυρίζει η γλώσσα μου τες βρισιές), αρνούνταν να μου τα δώσουν. Στα πολλά έπιασα τα μισά πίσω. Κατά τα άλλα εγώ ήταν να τους κλέψω.
  •  Συμπερασματικά: ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ=(βάλτε όσο πιο βαρετή βρισιά θέλετε. it’s never gonna be enough)

ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΝ ΤΟ ΝΟΙΚΙΑΣΟΥΝ ΠΟΤΤΕ ΞΑΝΑ Κ ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΥΡΙΖΕΙ.
Ειδικά της κόρης κ της μάνας.

22 Φεβρουαρίου, 2008

Εκλογές

Filed under: Uncategorized — giatrina @ 9:14 μμ

Γκρρ !!

Έκατσα πως ήταν να δω το great debate των υποψηφίων προέδρων μας πόψε, να σχηματίσω κ γω άποψη, ασχέτως πως 2ο γύρο εν κατεβαίνω Κύπρο anyway, κ αντί να το δω τζιείνο, εχάλασα ούλλα τα κανάλια της tv κ εν ξέρω να τα σάσω !

Μια κατάρα τούτες οι εκλογές α.

Ας ελπίσουμε ότι εν να έχουν καλή κατάληξη, ό,τι κ να σημαίνει τούτο.

..πάω να πειραματιστώ πέρκι σάσω τα κανάλια πριν το ανακαλύψει η συγκάτοικος.

Καλή ψήφο σε όσους ψηφίζουν 😉

19 Φεβρουαρίου, 2008

Flight GM2019

Filed under: Uncategorized — giatrina @ 2:19 μμ

   ‘Η πτήση σας θα γίνει κανονικά στις 4:30. Να είστε 2 ώρες πριν για τον έλεγχο.’ 

   14:30-14:45, άτε 15, είμαστε σχεδόν όλοι στο αεροδρόμιο κ μαθαίνουμε ότι θα έχουμε καθυστέρηση 2 ώρες. 

   16:20 Παν οι υπάλληλοι στα counters κ ξεκινούν να ζυγίζουν βαλίτσες κ να δίνουν boarding passes. Η διαδικασία προχωρά εκνευριστικά αργά.

  Κατα τις 18 που τελειώνει το check in: ‘Εε ξέρετε, το αεροπλάνο που εν να σας πάρει, τωρά ξεκινά να έρτει που Αθήνα, εε εν να θέλει 1-1μιση ώρα να έρτει, υπολογίστε κατά τις 8 να ξεκινήσετε εσείς.’

   New time: 20:20.

   Σκέψη: Πάλε προλαβαίνω να πάω να κάμω ένα μπάνιο, να κάμω μια γρήγορη επανάληψη, να κοιμηθώ κ να ξυπνήσω αύριο να πάω να δώσω μάθημα.

   Μέχρι τις 19:40, ήπιαμε τον καφέ μας, εποσκολιστήκαμε λίο, είδαμε τα αποτελέσματα που τες οθόνες του cafe του αεροδρομίου, αρκέψαμε να βαρκούμαστε κ το μόνο που μας παρηγορούσε ήταν ότι εκόντευκε η ώρα να φύουμε.

   19:44 Στον πίνακα με τις αναχωρήσεις, 6 πτήσεις για Αθήνα, που διάφορες εταιρίες ακυρωθήκαν. Η δική μας όμως πτήση προς τη νύφη του Θερμαϊκού ήταν τζιαμέ. 20:20 εμείς θα πετούσαμε σύμφωνα με τον πίνακα.

   19:45, έτσι ξαφνικά, εξαφανίζεται η δική μας πτήση που τον πίνακα !! Τελικά μαθαίνουμε πως η πτήση μας έχει ακόμα λίιιιιη καθυστέρηση. 

   22:30 θα μπορούμε να φύουμε.

   Όσοι έμεναν Λάρνακα ή κάπου κοντά, εφύαν για να έρτουν πιο μετά. Εμείς που εν εμπορούσαμε όμως να φύουμε, εκάτσαμε τζιαμέ. Εφάμε το βραδυνό μας, εγυρίσαμε στα duty free, είδαμε λλίο γυρώ γυρώ, εβαρεθήκαμε τη ζωή μας. Μάλιστα, εγώ κ όσοι άλλοι εδιούσαν μάθημα την επομένη, εφκάλαμε κ τα βιβλιούθκια μας κ αποπειραθήκαμε να διαβάσουμε. Εν ξέρω για τους άλλους, εγώ πάντως εν τα πολλοκατάφερνα με τόση φασαρία κ τόσο κόσμο να πιέννει κ να έρκεται. Η ώρα εν περνά !

   Εμφανίζεται στον πίνακα η πτήση μας. Αντί 22:30 γράφει 00:15.

   Στο μεταξύ, πληροφορούμαστε πως το Ελ. Βενιζέλος έκλεισε λόγω κακοκαιρίας. Πτήσεις πριν τις 4 το πρωί αποκλείεται να γίνουν κ ακόμα κ μετά τις 4 παίζεται αν θα γίνουν.

   Κατά τα άλλα, εμείς περιμένουμε να έρτει το αεροπλάνο που Αθήνα.

   Συνεχίζουμε όμως να ελπίζουμε ότι εν να φύουμε την ώρα που γράφει στον πίνακα, 00:15.

   Γίνεται 11:30. Η πτήση μας εξαφανίζεται για άλλη μια φορά που τον πίνακα αναχωρήσεων!

   ΤΟΤΕ έγινε φασαρία. Κ αναγκάστηκε επιτέλους η εταιρία να μας δώσει την οριστική ώρα αναχώρησης plus ένα voucher 7ευρώ να πιάσουμε ότι θέλουμε να φάμε.

   Ε εμείς είχαμε ήδη φάει 13982472 φορές τόσες ώρες που μας είχαν τζιειμέσα τζ εν εξέραμε τι να κάμμουμε! Αλλά με τόση ταλαιπωρία, εν θα αφήναμε να παέι χαμένο το voucher. Πισσούες, σοκολατούες, φρουτοσαλάτες, νερό, χυμούς, καφέδες..ο καθένας το αξιοποίησε με το δικό του τρόπο.

   Αξιοσημείωτον είναι το γεγονός ότι είμαστε τα μόνα πλάσματα μες το αεροδρόμιο να κάμμουμε παρεά στους υπαλλήλους του.

Συνοπτικά:

  • Που τις 16:30 που ήταν αρχικά η ώρα της πτήσης μας, τελικά αναχωρήσαμε στη 1:50.
  • Αν υπολογίσουμε κ τις 2 ώρες πριν που ήμασταν τζιαμέ, επεράσαμε κάτι λιγότερο που 12 ώρες στο χώρο του αεροδρομίου.
  • Δηλαδή παραπάνω ώρες απ’ όσες επέρασα σπίτι μου !!
  • Στον προορισμό μας φτάσαμε στις 4.
  • Οι βαλίτσες έκαμαν κανένα 20λεπτο να ξεκινήσουν να έρκουνται.
  • Ήμασταν μόνοι μας κ σε τούτο το αεροδρόμιο.
  • Τα ταξί εν επληροφορηθήκαν ότι ήταν να έχει πτήση έτσι ώρα, οπόταν ταξί γιοκ.
  • Έτσι όσοι εν είχαμε πολλές αποσκευές κ εν είχαμε όρεξη να περιμένουμε μες τον ψόφο να έρτουν ταξί, επιάσαμε το λεωφορείο που ω!ως εκ θαύματος ήταν τζιαμέ.
  •  Εγεμώσαμε το λεωφορείο βαλίτσες.
  • Βαλίτσες με φαγιά κατά κύριο λόγο.
  • Φαγιά τα οποία εβρωμίσαν τόσες ώρες μες τες βαλίτσες.
  • Κ στο συγκεκριμένο λεωφορείο, full Κυπραίους, με ευωδίες κυπριακών φαγητών να αναδύονται που τες βαλίτσες, στις 4:28 το πρωι, ΕΜΠΗΚΑΝ ΕΛΕΓΚΤΕΣ.
  • Οι οποίοι φυσικά εκάμαν την μπάζα τους.
  • ΚΑτά τις 5:30 έφτασα σπίτι.
  • Ώσπου να τακτοποιήσω κ γω το μουσακά κ τα γεμιστά της μάμας κ να πάω στο κρεβάτι, έγινε 6.
  • 3 ώρες μετά εξύπνησα, έκαμα μπάνιο κ επήα να δώσω το μάθημα.
  • ΤΕλικά, απλά έπιασα τα θέματα κ έφυα 😎

13 Φεβρουαρίου, 2008

Πλάτρες highlights

Filed under: Uncategorized — giatrina @ 1:22 πμ

     Για να φτάσουμε Πλάτρες όοοοολοι, έπρεπε να πάρουμε 3 αυτοκίνητα που θα αναχωρούσαν που Λευκωσία ανα μισή ώρα: στις 10, 10:30 κ 11. Εγώ προτίμησα το 11 κ έτσι, στις 11 ακριβώς θα έπρεπε να είμαι σπίτι μου, έτοιμη να φύω κ να περιμένω να περάσουν να με πιάσουν.

     Στις 10:30 χτυπά το τηλέφωνο..:
       -Γιατρίναα..εε..εννα αρκήσουμε λλίο. Ο μηχανικός επήρε μας ΛΛΙΗ παραπάνω ώρα..
       -Αααα..εν έχει πρόβλημα, κ γω ακόμα είμαι στην τράπεζα, εν με βλέπω να τελειώνω σύντομα που δαμέ!(in other words, σώζετε με !!) Τι ώρα να πούμε??
       -Εε..κατά τις 12-12:30 νομίζω εν να είμαστε οκ.
       – Οκ. Αν αλλάξει κάτι let me know 😀

     Ε, μ΄αυτά κ μ΄εκείνα, έγινε 1μιση να ξεκινήσουμε που Λευκωσία εμείς. Στο μεταξύ οι άλλοι εφτάσαν ήδη Πλάτρες κ επιάναν τηλέφωνα να δουν που βρισκόμαστε. Αφού ενημερώσαμε τους ότι ακόμα τζιείνη την ώρα εφέφκαμε που Λευκωσία, αποφασίσαν να παν κάπου να φαν. Έτσι κ εμείς είπαμε αφού αργήσαμε που αργήσαμε, ας πάμε με το πάσο μας, να απολαύσουμε κ τη διαδρομή.

     Πρώτα πρώτα, εσταματήσαμε σε ένα φούρνο να πιάσουμε ΦΑΙ. ΜΕΤΑ, εξεκινήσαμε επίσημα τη διαδρομή 🙂

     Στο δρόμο, είχαμε την ευκαιρία

  • να προσπεράσουμε ένα γέριμο αυτοκίνητο το οποίο μετά είχε μας άχτι κ εβουρούσε ώσπου κ επροσπέρασε μας κ ησύχασε. Πιθανόν στη συνέχεια να αποσυντέθηκε κιόλας που την υπερπροσπάθεια του.
  • να θαυμάσουμε την πρωτοποριακή ιδέα κάποιου να χτίσει το σπίτι του γυρώ που μια φοινιτζιά! Ακόμα προσπαθούμε να καταλάβουμε αν η φοινιτζιά προϋπηρχε του σπιτιού, ή πρώτα χτίστηκε το σπίτι κ η φοινιτζιά προέκυψε αργότερα ως εικαστική προσέγγιση. Σημειωτέον ότι η φοινιτζιά δεν ευδοκιμεί στο κυπριακό κλίμα.
  • να δούμε μια ταπέλλα, μπροστά που ένα σπιτούι μες τη μέση του πουθενά, να λαλεί ότι σερβίρονται σούππες για κυνηγούς. Τωρά που το γράφω εν ακούεται τόσο περίεργο, αλλά τζιείνη την ώρα, για να το σχολιάσουμε κ να το θυμούμαι σημαίνει έκαμε μας εντύπωση
  • να συμπληρώσουμε δελτίο joker με διάφορους σημαδιακούς αριθμούς όπως: 3 άτομα μες το αυτοκίνητο, 4 οι ώρες που καθυστερήσαμε, 8 πλάσματα που μας περιμένουν, 18 λίρες η νύχτα στο ξενοδοχείο κ σε euro 31, κ λοιπούς αριθμούς που είχαν να κάμουν με τα γενέθλια μας κ κάποιες τυχαίες αναλαμπές.
  • να επιβεβαιώσουμε ότι 2 ραδιοφωνικοί σταθμοί πιάννουν ούλλοι τζ ούλλοι στο Τροόδος. Κ μάλιστα ακούαμε μια εκπομπή που ήταν μια κ εζητούσε που τους ακροατές της να της στέλνουν μηνύματα με απαντήσεις στην ερώτηση ‘Τι κάνεις όταν έχεις νεύρα?’. Μα το Θεό, ούλλος ο κόσμος, αν κρίνουμε που το δείγμα που απάντησε, όταν έχει νεύρα ακούει μουσική. Είπαμε κ μεις να πρωτοτυπήσουμε κ να στείλουμε κάτι διαφορετικό, κ εν το είπε το δικό μας. Κ ήταν κόσμιο α. Τσ τσ τς.
  • να σταματήσουμε κάπου πάνω στα βουνά κ να κάτσουμε σε ένα παγκάκι, δίπλα που 2 ξένους, κ να βλέπουμε τη θέα while eating τζιείνα που επιάσαμε που το φούρνο.

     Παρένθεση:
          Στο παγκάκι, παίχτηκε το εξής σκηνικό:
     Ξ: Ξένοι,
     Ε: Εμείς
            Ξ: bla bla bla bla bla blablablaaa SPYWARE bla bla bla blaaa
            E: (WOW, η universal γλώσσα των υπολογιστών)
            Ξ: bla bla bla
            E: Ναι ρε εν ωραία η θέα ANTIVIRUS. Ευτυχώς εφάμε NORTON αφού οι άλλοι εκάτσαν NOD32 κ εφαν χωρίς εμάς SPAM.
           Ξ: ……..!!!
           E: Να κάτσουμε ακόμα λίο κ TROJAN μετά να συνεχίσουμε FORMAT.
           Ξ:  😀 😉
           E:   😀  😎
     Κλείνει η παρένθεση.

     Κατά τις 4-4μιση, εφτάσαμε κ μεις στον προορισμό μας.

Others would think ότι εχάσαμε τη μέρα μας…ΝΟΤ us πάντως. Εδιασκεδάζαμε στο αυτοκίνητο..τουλάχιστον εγώ 😎 

5 Φεβρουαρίου, 2008

20th birthday resolution

Filed under: Uncategorized — giatrina @ 12:32 μμ

Αφού resolution για το νέο χρόνο εν έκαμα, είπα να κάμω ένα resolution για τον εικοστό χρόνο ζωής μου.

Έχοντας υπόψη κάποιες πρόσφατες εμπειρίες κ μερικά παλιά απωθημένα, η λίστα που προκύπτει κ σε αυτήν θα ανατρέχω ανά τακτά διαστήματα για να μεν ξιάννω τους στόχους μου, είναι η εξής:

  1. Να γίνω πιο αποφασιστικός άνθρωπος κ να ξέρω τι θέλω, όι όπως τωρά που εν θέλω τίποτε συγκεκριμένο κ άμα με ρωτούν τι θέλεις λαλώ τους ό,τι θέλετε
  2. Να διαβάζω παραπάνω κ να ξεκινώ που νωρίς, όι όπως προχτές που έμεινα τελευταία στιγμή, εν τα προλάβαινα, έκαμα μόνο τα sos, sos εν επέσαν κ έμεινα έτσι.
  3. Να γίνω πιο ομιλητικός άνθρωπος κ να παρετήσω να ντρέπουμαι τόσο επειδή τούτο εν θα με φκάλει πουθενά.
  4. Να γίνω πιο δραστήρια γενικά κ να μεν είμαι τόσο αναβλητική. Live for today επιτέλους !!
  5. Να δω όλες τις ταινίες του Edward Norton 😉
  6. Να πιάσω άδεια οδήγησης !! Ακόμα λίο να το ξιάσω ;p
  7. Να κόψω το φαΐ ώσπου να μου μπαίνει άνετα το παντελόνι μου το μαύρο που εστένεψε επικίνδυνα
  8. Να επισκεφτώ πολλές πολλές πόλεις κ χωριά της Ελλάδας. Έχει 3 χρόνια, 4-5 τόπους μακάρι να επήαμε. Κ ει δυνατόν, να πάω να δω τις φιλενάδες που ήταν Κύπρο κ τωρά εν στα erasmus τους. Ζηλεύκω τες οφείλω να ομολογήσω 😉
  9. Να τραβώ παραπάνω photos για να θυμούμαι παραπάνω incidents/events αφού αν στηριχτώ στη μνήμη μου κ μόνο, ζήτω που καήκαμε
  10. Να πιστεύκω παραπάνω σε μένα κ να σταματήσω να στηρίζουμαι σε άλλους. Εννά ήθελα να υφίσταται το motto των three musketeers ‘One for all, and all for one’ αλλά αφού μόνο το πρώτο σκέλος ισχύει, εννα κοιτάξω κ λίο εμένα. Ναι αυτό σημαίνει ότι εννα αρκέψω να γίνουμαι λλίο εγωίστρια–λίο όμως, κ όσο μπορέσω 😦 Εν μου αρέσκει τούτο ως στόχος, αλλά άτε, μερικές φορές χρειάζεται..κ ήθελα κάτι να κλείσω το top ten 😉
——–
Πραγματικό γεγονός taking place back in cy:
Εγώ ετοιμάζομαι να βγω έξω στην πρωτεύουσα. Ήταν να πάμε κάπου ΄καλά΄ γι΄αυτό έπρεπε να ντυθώ ανάλογα. Κατά την ώρα της προετοιμασίας, επαρακολουθούσε με η 10χρονη ξαδέρφη μου. Προς το τέλος της διαδικασίας, στεκούμαστε κ οι 2 μπροστά που τον καθρέφτη.
(Ξ=ξαδερφούλα, Γ=εγώ)
.
Ξ: Ουάο γιατρίνα, μοιάζεις σαν να κ είσαι είκοσι χρονών !
Γ: Αγάπη μου ΕΙΜΑΙ είκοσι χρονών !!
Ξ: … 😯
Γ: Ναι, σοβαρομιλώ. Σε ένα μήνα.
Ξ: Α παναγία μου, γιατρίνα εμεγάλωσες! Πρέπει να σοβαρευτείς επιτέλους.
Γ: …! 😯
Ξ: 😎

Blog στο WordPress.com.