Συνεννόηση μπουζούκι

..κάθεσαι σε ένα καφέ,

          παραγγέλνεις βυσσσινάδα,

                    νομίζει το γκαρσόνι ότι σου φέρνει πορτοκαλάδα

                              κ τελικά πίνεις χυμό ροδάκινο.

Παίζει να ήταν κ χρυσόμηλο τώρα που το ξαναφέρνω στο νου μου.

Life is full of surprises 😀

Σφύριξε χαρούμενα ΜΠΟΡΕΙΣ!

Έχω να δηλώσω ότι τούτες τις μέρες, νευριάζουν με 3 πράματα:

1. Οι συνεχείς διακοπές ρεύματος, λόγω απεργίας των υπαλλήλων της ΔΕΗ. Ναιι έχουν δίκαιο, ναιι έχουν δικαίωμα να απεργούν, αλλά εν έχουν δικαίωμα να στερούν το ρεύμα που κανένα. Κ άτε εμένα εν με επηρεάζει πολλά, κάτι βρίσκω να κάμμω ώσπου να επανέλθει, αλλά τι να πουν τζιείνοι που οι δικές τους επιχειρήσεις, στις οποίες στηρίζονται για να βγάλουν τα προς το ζην (π.χ. γυράδικα, κομμωτήρια, ιατρεία, καταστήματα, φούρνοι κτλ κτλ), που απαιτούν ρεύμα για να λειτουργήσουν, ή άνθρωποι που υποστηρίζονται μηχανικά για να ζήσουν κ χρειάζονται συνεχή παροχή ρεύματος;; Ευτυχώς τα νοσοκομεία έχουν δικές τους γεννήτριες αλλιώς εν θέλω να σκέφτουμαι τι θα γίνετουν. Αν θα συνεχίσουν τις διακοπές, τουλάχιστον ας προειδοποιούν να κανονίζει ο κόσμος την πορεία του κ να παίρνει τις απαραίτητες προφυλάξεις.
2. Οι στίβες από σκουπίδια στους δρόμους, λόγω απεργίας των σκουπιδιάρηδων κ οι δυσωδίες που αναδύονται κ διαχέονται σε ακτίνα 10 μέτρων που τις εν λόγω στίβες ! Κ τούτοι δίκαιο έχουν, εννεν συνθήκες τούτες για να δουλέφκει άνθρωπος. Αλλά κ πάλι, τι φταίει ο υπόλοιπος κόσμος που υποχρεώνεται να ζει παρέα με 2 βδομάδων σκουπίδια;
3. Ο καιρός ! Τόσες μέρες που είχαμε εξεταστική, ήταν μια χαρά ο καιρός. Είχαμε λλίες μέρες για ξεκούραση, χάλια ο καιρός. Μετά, μαθήματα. Κ ο καιρός να γίνεται τέλειος. Τωρά, να έχουμε 2 μέρες κατάληψη, άρα σταματούμε προσωρινά τα μαθήματα. Ο καιρός όμως, αμέσως πάλε χάλια. Μήπως εν η κατάρα των φοιτητών ιατρικής να μεν μπορούν να ευχαριστηθούν καλό καιρό;;

Σφύ-ρι-ξε χα-ρού-με-να ΜΠΟΡΕΙΣ! Δες τη φωτει-νή πλευρά της ζωής! τουρουμ τουρουτουρουτουρουμ

ΤΩΡΑ αρχίζουν τα δύσκολα

Και ναι κυρίες κ κύριοι, επιτέλους εμπήκαμε στα πιο ιατρικά μαθήματα.

Ξεκινήσαμε τις κλινικές μας κ τώρα το μάθημα εννεν απλά θεωρία σε ένα αμφιθέατρο ή μια αίθουσα-εργαστήριο, που εμείς καθούμαστε κ ακούμε κ ο καθηγητής μιλά ασταμάτητα. Είναι κανονικότατο μάθημα μέσα στο θάλαμο, είμαστε όρθιοι με τις ποδιούλες μας τις άσπρες κ τα στηθοσκόπια σε πρώτη ζήτηση, συζητούμε με τον καθηγητή κ είμαστε σε συνεχή αλληλεπίδραση με ασθενείς κ σε επαφή με την ιατρική στην πράξη.

Ντάξει, είμαστε ακόμα μικρά, εν ξέρουμε πώς να εξετάζουμε σωστά κ να βγάζουμε διάγνωση, ούτε έχουμε τη θεωρητική κατάρτιση για να κάμουμε κάτι τέτοιο. Αρχίσαμε όμως να εξοικειωνόμαστε με την ιδέα του να μπαίνεις σε ένα θάλαμο κ να έρχεσαι σε άμεση επαφή με το αντικείμενο σου–τον άνθρωπο.

Έφτασε η ώρα να συνδυάσουμε ό,τι εμάθαμε στα βιβλία κ να αποκαλυφθούν τα κενά μας για να τα γεμίσουμε έγκαιρα κ να μεν μείνουμε με ελλείψεις. Προσωπικά βρίσκω ότι έχω πολλά κενά, που ως τωρά απ΄ότι μας είπαν εν φυσιολογικό. Ακόμα έχουμε πολλά να μάθουμε κ ανυπομονώ να μάθω όσα περισσότερα μπορώ.

Στην αρχή, για να είμαι ειλικρινής, είχα απίστευτο άγχος κ ανησυχούσα (κ ακόμα ανησυχώ) πως ίσως να έκαμα λάθος επιλογή κ να μν μου ταιριάζει η ιατρική. Εφοήθηκα πως με το που θα αφήναμε τα βιβλία κ θα μπαίναμε στο θάλαμο θα έσβηνα εντελώς, ότι εν θα μπορούσα να αντιμετωπίσω κανένα ασθενή, ότι θα έκαμμα τα πάντα λάθος. Ευτυχώς ήταν όλα στο μυαλό μου. Όλα παν μια χαρά προς το παρόν. Καταλαβαίνω ότι εν αρχή ακόμα, ότι είμαστε σε ένα προστετευμένο περιβάλλον κ κάμμουμε τα πάντα υπο την επίβλεψη έμπειρων γιατρών, αλλά είμαι αισιόδοξη.

Μακάρι να παν όλα καλά. 

Ελπίζω να έκαμα τη σωστή επιλογή κ να μν αποδειχτεί ότι εν έχω το ταλέντο να γίνω τούτο που θέλω : μια ικανή γιατρός κ πάνω απ’ όλα ένας καλός άνθρωπος που να μπορεί να δίνει βοήθεια σε όποιον τη χρειάζεται κ να κάμμω τον άλλο να νιώθει όσο το δυνατόν καλύτερα. Μόνο έτσι εν να νιώθω κ γω πλήρης.

Είμαι που τους ανθρώπους που γεννηθήκαν για να  δίνουν ό,τι έχουν κ δεν έχουν, πώς να το κάνουμε 😉

Καρναβάλι 2008

1ο έτος – Πατρινό καρναβάλι!
Μετά το τέλος της πρώτης πρώτης μου εξεταστικής, είχα 5-6 μέρες πριν την έναρξη του επόμενου εξαμήνου, είχα κόσμο πρόθυμο στην Πάτρα να με ανεχτεί για τζιείνες τις 5-6 μέρες, οπόταν ..ΚΤΕΛ..Πάτρα..ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ!! Ήταν μοναδικό, το όλο κλίμα, η παρέλαση, ο ασταμάτητος χορός μες τους δρόμους με ένα μπουκάλι μπύρα στο χέρι..ήταν στην κυριολεξία πάρτυ μέχρι τελικής πτώσης.

2ο έτος – Καταλήψεις!
Άρα η εξεταστική πάει περίπατο. Το ίδιο κ η Γιατρίνα. Έτσι κατέληξα στα Λονδίνα, όπου, για να είμαι ειλικρινής, εν επήρα είδηση ότι ήταν καιρός καρναβαλιού κ μετά Καθαράς Δευτέρας. Τίποτε το ξεχωριστό, τίποτε το ιδιαίτερο, απλά some quality time with good friends that i dont get to see as often as i would like to. 🙂

3ο έτος – Καρναβάλι στην Κοζάνη!
Αφού η φετινή εξεταστική ετράβησε ως προχτές, εν επρολάβαμε να κανονίσουμε τίποτε εκ των προτέρων ως παρέα. Αν κ είχα πάλε πρόταση για Πάτρα, εντράπηκα να πω μισή μέρα πριν ξέρετε έρκουμαι–είμαι κ αντροπιάρα εν μας κανούν ούλλα τα άλλα. Εβρεθήκαμε δαμέ 2-3 αθκιασεροί χωρίς να έχουμε τίποτε να κάμουμε, εγίναμε 5 κ είπαμε να ξεκινήσουμε κ όπου μας βγάλει. Η τύχη μας ήταν Κοζάνη. Τα typical καρναβαλίστικα τραγούδια (volareee oooo, sambaa, etc etc) αντικατασταθηκαν που θορυβώδεις παραδοσιακές μουσικές που αν κ άγνωστες, επροκαλούσαν σε να χορέψεις. Επίσης, έλειπαν οι σοκολατορίχτες–ακόμα  θυμούμαι πόσο πάλεψα στην Πάτρα για μια lacta την οποία τελικά μοιράστηκα με τον αντίπαλο μου ως ένδειξη καλής θέλησης–λέμε τώρα 😉 Η Κοζάνη όμως εν μας άφησε παραπονεμένους–επετάξαν μας σακκουλάκια M&M’s κ κάτι honey-covered peanuts. Ο καιρός εχάλασε μας τα λλίο, κατά τα άλλα όμως ήταν ωραία. Θα ήταν ακόμα πιο ωραία αν τα καταφέρναμε να μείνουμε το βράδυ, έτσι για να χουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα του τι εστί καρναβάλι Κοζάνης, αλλά άτε, μια χαρά ήταν κ το μονοήμερο μας ταξιδάκι.

ΥΓ: Εν εντύθηκα τίποτε. Εκοίταξα λίο στο jumbo για καμιά ενδιαφέρουσα αμφίεση, αλλά εν είδα τίποτε να μου φωνάζει. Έτσι απλά έβαλα ρούχα πολύχρωμα κ ήμουν ένα παναΐρι που μόνη μου 😀